Lieve Annegien,
Ik heb je op een heel bijzondere wijze leren kennen toen jij in Frankrijk op vakantie was en ik in Nederland de telefoon pakte. Het klikte meteen en ik heb toen een heel fijn gesprek met je gehad.
Ik vertelde je dat mijn lieve echtgenoot Wim waarschijnlijk binnenkort zou sterven en dat hij graag voor zijn afscheid met iemand wilde spreken die hem en mij steun zou geven voor en na zijn dood.
Je hoopte op tijd terug te zijn, zodat je Wim nog kon leren kennen, maar het mocht helaas niet zo zijn. Hij is een dag na jouw thuiskomst van vakantie toch nog plotseling overleden.
Ook ik had je nog niet persoonlijk ontmoet, maar je was er wel een dag later in het rouwcentrum en bij mij thuis. Toen ik jou zag en sprak wist ik dat alles goed zou komen. De manier waarop jij mij hielp het afscheid voor te bereiden heeft grote indruk op mij gemaakt.
Ondanks dat je Wim niet persoonlijk ontmoet hebt, heb je ervoor gezorgd dat het woord dat jij richtte tot mij en tot de aanwezigen bij de afscheidsdienst een heel persoonlijk karakter had. Het was alsof je Wim en mij al veel langer kende.
Van veel van de gasten die aanwezig waren en ook van het personeel van het rouwcentrum heb ik complimenten gekregen over de mooie en serene sfeer die er heerste waar het respect en de waardigheid van af droop.
Annegien, ik ben je heel dankbaar voor de fantastische wijze waarop je mij begeleid heb in deze voor mij moeilijke en emotionele week. Jouw woorden om alle mooie herinneringen te koesteren en het verleden met Wim te zien als een blijvende bron van vreugde en van kracht zal ik voor altijd koesteren.
Jij hebt het voor mij een stuk gemakkelijker gemaakt om met mijn verdriet om te gaan en om voor altijd afscheid te nemen en mijn lieve Wim los te laten in het licht.