Home

Wij kijken terug op een mooi afscheid en zijn heel erg blij dat jij naast ons hebt gestaan. De regie maar ook jouw woorden waarin wij mijn schoonmoeder heel erg herkenden. Je hebt goed geluisterd! Ik hoop dat we nog eens samen met jou een gebeurtenis mogen vorm geven maar dan nu maar eens een vrolijke!

De komst van onze dochter Fenne is voor ons een wonderbaarlijk wonder. Wij vinden het belangrijk om haar te laten dopen. Daarmee willen we haar beloven dat we haar met heel veel liefde en de liefde van God zullen opvoeden. Wij wilden dat graag in onze eigen kring doen, zodat we ons tijdens dit mooie ritueel omringd weten door vrienden en familie, een groep mensen waarin Fenne thuiskomt. Dopen tijdens een zondagse dienst van een gemeente voelt bijna als binnendringen, omdat wij daar niet bij zijn aangesloten en ook niet van plan zijn dat te doen. Er zijn niet veel opties voor mensen zoals wij, laten we zeggen ‘onafhankelijke gelovigen’ met de wens voor een persoonlijke kerkdienst. We merken overigens dat wij in onze leeftijdscategorie daar niet alleen in staan. Wij zijn niet meer opgegroeid met regelmatig kerkbezoek en ervaren het geloof op onze eigen manier, op zoek naar onze eigen elementen in het geloof en naar bijzondere rituelen. De sociale verbanden en omstandigheden van onze generatie zijn enorm veranderd ten opzichte van de generaties voor ons. Er was een tijd dat de kerkgemeenschap het middel- en rustpunt was van de groep mensen die eromheen leefde. In bepaalde gebieden in Nederland is dat nog steeds zo. Echter voor grote groepen mensen bestaat deze samenlevingsvorm niet meer. Door de huidige mobiliteit hoeven mensen in gemeenschappen niet meer fysiek dicht bij elkaar te wonen. Nieuwe communicatiemiddelen om een groepsband te creëren en in stand te houden hebben voor sommige van die groepen de rol van de kerkgemeenschap overgenomen. Wij hebben vrienden in heel Nederland en ontmoeten die ook regelmatig. Dat zijn de mensen waarmee we zijn opgegroeid en waarmee we onze levensfasen willen delen. En dat doen we ook. Trouwen kan binnen die ‘nieuwe gemeenschap’, terwijl dopen vaak alleen nog binnen de kerkgemeenschap kan gebeuren. Daaromheen zijn wij soms een weinig open houding tegen gekomen. We zien en ervaren dat Annegien daarin een groot gat opvult. Zij biedt precies wat wij zoeken voor de doop van onze dochter. De voorbereiding is intensief en er wordt van ons een actieve bijdrage gevraagd. We bespreken de spirituele keuzes en de godsdienstige elementen zodat we volledig voorbereid zijn en met hart en ziel de doop kunnen beleven. Er is ruimte voor persoonlijk invulling om vrienden en familie te betrekken bij de dienst. Zo hebben de opa’s en oma’s van Fenne een belangrijk aandeel gehad in de dienst. Dit heeft bij ons allen een blijvende indruk achtergelaten. We zijn heel blij dat wij de doop zo hebben kunnen vieren!